Wordt Payrollbranche een slagveld?
Afgelopen week zijn op Flexnieuws.nl twee columns verschenen onder de noemer Payrollbranche wordt slagveld. Deze columns hebben – in mijn optiek terecht – tot onrust geleid in de markt en bij de stakeholders van onze organisatie. Daarom voel ik mij geroepen om hierop te reageren.
Julius Kousbroek, managing director WePayPeople.
Hoe zit dat nu met het slagveld dat Payroll heet?
Ik vind het spijtig om te zeggen, maar ondanks de waarschijnlijk goede intenties van de schrijvers als signaalfunctie, zijn de columns in mijn optiek tendentieus en voorbarig. Daarnaast doet het ons gezamenlijke belang op dit moment echt geen goed.
Geen uitgemaakte zaak
Mede door mijn bestuursfunctie bij VNO-NCW en via contacten in de landelijke politiek ben ik goed op de hoogte van wat er speelt. Ook ten aanzien van nieuwe wetgeving die minister Asscher voor ogen heeft. Zo ligt er op dit moment een (nog geheim) wetsvoorstel op het gebied van payrolling ter advies voor bij de Raad van State. Deze controleert grondig op de uitvoerbaarheid van het wetsvoorstel, waarna ook de Tweede en Eerste Kamer er hun zegje over mogen doen. Een payrollwet zoals beschreven in de voornoemde columns is dus helemaal geen uitgemaakte zaak.
Hoe zit het dan?
Feit is dat oud Tweede Kamerlid Hamer (PvdA) in februari 2014 via een motie de regering heeft verzocht om de arbeidsvoorwaarden van payrollkrachten en eigen medewerkers gelijk te trekken. Aan de hand van deze aangenomen motie heeft minister Asscher wetgeving gemaakt. Hoewel de teksten dus nog niet openbaar zijn, bereiken mij signalen dat het wetsvoorstel zowel uitzenders als payrollers over de hele linie kan raken bij het al dan niet op de juiste wijze toepassen van de flexwet. Dus ja, dit is een risico. Maar een risico maakt nog geen slagveld, zoals de columnschrijvers stellen. Als de Raad van State in haar advies concludeert dat de wetgeving nadelige neveneffecten en onzorgvuldigheden kent, dan moet het voorstel terug naar de tekentafel en opnieuw door de ministerraad.
Tijdpad
Juist in deze fase is het van belang dat de Raad van State zorgvuldig tot een advies kan komen. Nu uitgebreid in het verweer komen over teksten die we niet kennen, is niet handig. Deze onafhankelijke adviesroute is belangrijk en gelukkig is die er.
Pas als het definitieve wetsvoorstel klaar is en naar de Tweede Kamer wordt gestuurd, is het tijd om de teksten te beoordelen en te beargumenteren waarom het voorstel nu wel of niet goed voor de arbeidsmarkt zou uitpakken. De Tweede Kamer kan alsdan een juiste afweging maken.
Voor volgend jaar zomer zal er een aantal zaken duidelijk zijn die in meer of in mindere mate aangeven welke kant onze branche opgaat. Nu voorsorteren of oplossingen bedenken op iets waarvan we niet precies weten wat de implicaties zijn is zinloos. Ik zou aan iedere belanghebbende willen vragen de rust te bewaren en te acteren zodra zaken duidelijk zijn.
Uitzenden
Wat echte nonsens is, is de stelling van de columnisten dat uitzendondernemingen een strengere payrollwet wel prima zouden vinden, aangezien zij wel zouden alloceren. Eenieder die in de flexbranche actief is realiseert zich terdege dat payrollen en uitzenden één geheel vormen. Als payrollen al een andere status zou krijgen, dan zou iedere uitzendorganisatie direct in de problemen komen. Immers, iedere uitgezonden kracht kan dan een beroep doen op dezelfde wetgeving en stellen dat er – om wat voor reden dan ook – toch niet aan het allocatievereiste is voldaan. Het lijkt mij namelijk onmogelijk om ‘het bij elkaar brengen van de vraag naar en aanbod van tijdelijk arbeid’ op een juiste wijze te definiëren, zodat dan voor iedereen duidelijk is waaraan er moet worden voldaan.
Als de beoogde wetgeving dezelfde woorden in de definitie gebruikt als wat er in het ontslagbesluit payrolling staat, dan zet dat een bijl aan het uitzenden. Dat terwijl de flexwetgeving in kwestie juist bedoeld was om duidelijkheid te scheppen wat nu wel en niet uitzenden is. Het ontslagbesluit inzake payrolling van begin dit jaar is in mijn optiek een correctie geweest op een uitzondering die voor payrolling was gemaakt in een eerder ontslagbesluit. Deze aanpassing zorgt er mijn inziens dan voor dat bepaalde vormen van payrolling ook niet zomaar meer kunnen voorkomen
Onduidelijkheid
Wat erg jammer is, zijn de gemengde signalen van minister Asscher over hoe hij tegen onze dienstverlening aankijkt. Ik heb de minister meermaals horen zeggen dat payrollen zoals we dat kennen ook een nuttige functie heeft. Ook heeft de minister aangegeven dat hij payrollen niet wil verbieden. Wat ontbreekt is een dialoog tussen de minister en de in de markt actief zijnde ondernemingen.
Beste minister, op welke wijze zouden wij als actieve payrolling bedrijven de nuttige functie kunnen invullen waar u het over heeft? Wij mogen toch enige richting van u verwachten? Wij als ondernemingen zijn nog tot daar aan toe, maar de kwart miljoen mensen die via onze ondernemingen bij talloze inleners aan het werk zijn dan?
Julius Kousbroek
Managing Director WePayPeople